អុរ
( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែលធ្លាក់ភ្លៀងខ្លាំង : ភ្លៀងអុរ ភ្លៀងខ្លាំង, ភ្លៀងធំ (ព. សា. និយាយក្លាយជា ឱរ ក៏មាន ប៉ុន្តែមិនដែលសរសេរទេ ។ ម. ព. បង្អុរ ផង) ។
( ន. ) មុខមាត់ដែលទើបភ្ញាក់ពីដេកមិនទាន់លុបលាងជម្រះនៅឡើយ : ឈ្លោះទាំងអុរ, ទឹកមាត់អុរ (ប្រើជា អុល ក៏បាន ព្រោះ រ > ល ជួសគ្នា) ។ ប្រើជា កិ. វិ. ឬ គុ. ក៏បាន : ថ្នាំអុរ ថ្នាំសម្រាប់ប្រើទាំងអុរ ។