អូស

ពីWiktionary

( កិ. ) ទាញ​ដោយ​រំកិល​ដិត​ជាប់​លើ​ដី​ឬ​លើ​ផ្ទៃ​ទី : អូស​ទូក​ចុះ​ទឹក, អូស​សម្រាស់, អូស​មែក​ឈើ ។ ព. ប្រ. យក​របស់​ពី​កូន​បំណុល​ដោយ​កំហែង​បង្ខំ​ចិត្ត​ឲ្យ​ព្រម​សង : ទារ​ប្រាក់​ពុំ​បាន អូស​យក​គោ​មួយ​នឹម ។ ទាញ​ព្រយុង​គ្នា : គោ​ម្ខាង​ដើរ​អូស​អា​ម្ខាង ។ ព. ទ. បុ. អូស​ទូក​ពុំ​ឲ្យ​ល្អាន ចាប់​ត្រី​បាន​ពុំ​ឲ្យ​ល្អក់​ទឹក ធ្វើ​ការ​ដែល​មាន​រឿង​ទើស​ទាក់​ឲ្យ​កើត​បាន​ដោយ​ស្រួល ពុំ​ឲ្យ​មាន​ផុរ​រមាស់​មោះហ្មង ។ អូស​បន្លា​ស្រាស់​ផ្លូវ ជំទាស់​មិន​ឲ្យ​កិច្ច​ការ​ថ្មី​កើត​ឡើង​បាន ។ អូស​សម្រាស់​ប្រទះ​ពាក្យ និយាយ​ប៉ះ​ពាន​ទៅ​លើ​ហេតុ​លើ​រឿង​នាំ​ឲ្យ​ទាក់​សម្ដី​គ្នា ។