អំពៅ

ពីWiktionary
  1. ( ន. ) ឈ្មោះ​ដំណាំ​ពួក​មួយ, ដើម​មាន​ថ្នាំង​តូច​ឫស្សី, សាច់​ជ្រួតជ្រាប​ពេញ​ដោយ​ទឹក​មាន​រស​ផ្អែម សម្រាប់​ប្រើ​ការ​យក​មក​ទំពា​ជញ្ជក់​យក​ទឹក​ផ្អែម, គាប​យក​ទឹក ឬ​រម្ងាស់​ទឹក​ធ្វើ​ស្ករ ។ អំពៅ​មាន​ច្រើន​ប្រភេទ​គឺ អំពៅ​កែវ, អំពៅ​ក្តាម, អំពៅ​ខ្មៅ, អំពៅ​ដំឡាន់, អំពៅ​ត្រែង, អំពៅ​ស្ករ ជាដើម : អំពៅ​ជា​ដំណាំ​មាន​ប្រយោជន៍​សំខាន់​មួយ​យ៉ាង​ក្នុង​សកល​លោក ។ ព. ទ. បុ. អំពៅ​ជិត​ដៃ​ដំរី ស្ត្រី​ជិត​បុរស ឬ​ក្រមុំ​ជិត​កំលោះ ។ អំពៅ​ទោះ​ចូល​ឃ្នាប​មិន​លះ​សភាព​ផ្អែម ធម្មតា​បណ្ឌិត​សប្បុរស​ទោះ​ជាប់​ឃុំ​ខាំង​ឬ​ជាប់​កុន​ជាប់​ចំណោម ក៏​មិន​លះ​សុចរិត​ធម៌​ឡើយ ។ ព. កា. ប្រៀប​ប្រដូច​នឹង អំពៅ ថា: អំពៅ​ទោះ​នៅ​ក្នុង​ការ​កាប មិន​លះ​សភាព​រស​ជាតិ​ផ្អែម បណ្ឌិត​គំនិត​ស្រួច​រលែម ទោះ​មាន​ទុក្ខ​ថែម​ផ្ទួន​ៗ​ក្តី ។ នៅ​តែ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​សុចរិត មិន​ស្បិត​នឹង​កម្ម​មិន​គប្បី ទោះ​គេ​គំរាម​ឲ្យ​ស្រដី ស៊ូ​កាន់​សច្ចៈ​មិន​ឲ្យ​ល្អៀង ។
  2. ភូមិនៃឃុំអូរ