ឥន្ធនៈ

អិន-ធៈនៈ សំ. បា. ( ន. ឬ គុ. ) (ឥន្ធន) របស់​សម្រាប់​ដុត; គ្រឿង​ដុត (មាន​ឧស​ជាដើម); ប្រើ​ជា ឥន្ធន​វត្ថុ ឬ --ភណ្ឌ ក៏​បាន (បារ. Combustible) ។ ម. ព. សមិន្ធន៍ ផង ។ ឥន្ធន