ឥរិយាបថ

ពីWiktionary

អិរ៉ិយ៉ាបត់ បា.; សំ. ( ន. ) (ឦយ៌ាបថ) ផ្លូវ​ឬ​គន្លង​នៃ​ឥរិយា គឺ​ការ​ដើរ, ឈរ, អង្គុយ, ដេក (ម. ព. ឥរិយា ផង) ។ សម្រេច​ឥរិយាបថ ប្រើ​ឥរិយាបថ ។ សម្រេច​ឥរិយាបថ​ដេក សម្រេច​ការ​ដេក (ដេក) ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. អិរ៉ិយ៉ាប៉ៈថៈ, ដូច​ជា ឥរិយាបថចារ ការ​សម្រេច​ឬ​ប្រើ​ឥរិយាបថ។ ឥរិយាបថ​បរិវត្តន៍ ការ​ផ្លាស់​ឥរិយាបថ។ ឥរិយាបថ​បរិហារ ការ​រក្សា​ឥរិយាបថ គឺ​ការ​ចេះ​លៃ​ឥរិយាបថ​ទាំង​បួន ។ ឥរិយាបថ​រោគ រោគ​ដែល​កើត​ព្រោះ​ការ​ប្រើ​ឥរិយាបថ​ពុំ​ស្មើ មាន​អង្គុយ​ច្រើន​ពេក​ជាដើម (ហៅ វិសម​បរិហារ​ជា​ពាធ ក៏​បាន) ។ ឥរិយាបថ​វិសម​ភាព ភាវៈ​មិន​ស្មើ​នៃ​ឥរិយាបថ គឺ​ការ​ប្រើ​ឥរិយាបថ​បួន​ពុំ​ស្មើ ។ ឥរិយាបថ​សម​ភាព ការ​ប្រើ​ឥរិយាបថ​បួន​ស្មើ​ល្អ ។ ឥរិយាបថ​សម្បត្តិ ការ​បរិបូណ៌​ដោយ​ឥរិយាបថ គឺ​ឥរិយាបថ​ទាំង​បួន​សមរម្យ​មិន​ឆ្គង ។ ឥរិយាបថ​សម្បន្ន (--សំ-ប័ន) អ្នក​ដែល​មាន​ឥរិយាបថ​ទាំង​បួន​សមរម្យ (បើ​ស្ត្រី​ជា ឥរិយាបថ​សម្បន្នា អ. ថ. -ស័ម-បុ័ន-ន៉ា) ។ ។ល។ ព. កា. ឲ្យ​រក្សា​ឥរិយាបថ​ទាំង​បួន : ឥរិយាបថ​បួន គួរ​ជន​ប្រុង​ខ្លួន តាម​សុជីវ​ធម៌ ត្រឹម​ត្រូវ​ទៀងទាត់ បែប​បទ​បវរ នឹង​មាន​អំណរ មិន​នឹក​ស្តាយ​ក្រោយ ។