ឧក
អុក ( កិ. ) ស្ដីឲ្យ, ស្ដីបន្ទោស; ជេរ; ត្រួតត្រាលើពេញអំណាចឥតកោតញញើត (ច្រើនសរសេរ អុក ជាង) : ពីម្សិលមិញលោកអភិបាលស្រុកអុកខ្ញុំសន្ធឹក ពីរឿងប្រាក់ពន្ធស្រូវ ។ ព. ប្រ. អុកចត្រង្គ ចាប់កូនចត្រង្គប៉ែកខាងខ្លួនមួយកូនទង្គិចលើក្តារចត្រង្គត្រង់ក្រឡាដែលត្រូវអុក ស្រែកថា អុក ! (ច្រើនប្រើសំឡេងខ្ពស់វែង អុ៎ក !) ។ ចួនកាលលេងចត្រង្គក៏ហៅ អុកចត្រង្គ ដែរ : រវល់តែអុកចត្រង្គទាល់ៗល្ងាច គ្មានរកស៊ីធ្វើការអ្វីទេ ! ។ អុកគូទ ទង្គិចគូទដូចគេចាប់បុកទៅលើអ្វីៗ ។ អុក
ស., ល. ( ន. ) (អក, អក អ. ថ. អុក “ទ្រូង”) ខ្សែចងទ្រូងឬខ្សែពុង គឺខ្សែដែលចងរឹតកែបសេះ : ធូរខ្សែអុក, ចងខ្សែអុក (ខ្សែទ្រូង) ។
( ន. ) (ម. ព. ពាង ២ ន.) ។