ឧកហ្លួង
អុក-- ( ន. ) ពាក្យប្រើជាឋានន្តរនៃមន្រ្តីពួកសូទ្រៈ (អ្នកងារ) ក្នុងសម័យបុរាណ, មាននាទីជាអ្នកត្រួតត្រាពួកសូទ្រៈគ្នាឯង ប៉ុន្តែនៅក្រោមបង្គាប់មន្រ្តីមុខក្រសួងដែលខ្លួនត្រូវឡើង ។ សៀមសម័យបុរាណប្រើជា អ្ចកហ្ល្វង អ. ថ. អកហ្លួង (ឧកហ្លួង) ប៉ុន្តែមិនប្រើចំពោះពួក សូទ្រៈ ទេ (មើលក្នុងពាក្យ ឧកញ៉ា) ។