ឧក្កដ្ឋិសព្ទ
អ៊ុក-ក័ត-ឋិស័ប បា. និង សំ. ក្ល.; បា.; សំ. ( ន. ) (ឧក្កដិ្ឋសទ្ទ; ឧត្ក្ឫឞ្តិ + ឝព្ទ “សំឡេងខ្ពស់គ្រលួចឡើងលើ”) សូរហ៊ោ : មហាជនមានសេចក្ដីអស្ចារ្យខ្លាំងក៏ធ្វើឧក្កដ្ឋិសព្ទជាឯកប្បហារ ។ (ព. កា.) : ឧក្កដ្ឋិសព្ទ លាន់ឮអឺងអាប់ តើមានការណ៍អ្វី សូរស័ព្ទចម្លែក ជ្រែកសោតិន្រ្ទីយ៍ គួរគ្នាយើងម្នី-ម្នារត់ទៅមើល ។ ចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យ ប្រាប់ថាឥតការណ៍ ប្លែកទេកុំផ្អើល ពួកក្មេងលេងឈូង ទេតើកុំព្រើស ឲ្យរត់ទៅមើលវាលេងត្រង់ណា ?