ឧត្តរិ

ពីWiktionary

អ៊ុត-តៈរ៉ិ បា.; សំ. ( គុ ឬ កិ. វិ. ) (ឧត្តរិ ឬ ឧត្តរឹ; ច្រ. ប្រ. ជា ឧត្តរឹ) ក្រៃលែង, លើសលែង, លើស​ទៅ​ទៀត; ច្រើន​លើស​ទៅ​ទៀត; ដែល​ជាង​គេ; ត​ទៅ, ត​ទៅ​ទៀត; ទៀត; ខាង​លើ : សម្ដី​ឧត្តរិ សម្ដី​លើស​ពី​ធម្មតា ។ ខ្មែរ​ប្រើ​សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “សម្ដី​លើស​ពី​ហេតុ​ពិត, សម្ដី​បំផ្លើស, សម្ដី​ភូត​ភរ” ក៏​មាន ។ មនុស្ស​ឧត្តរិ មនុស្ស​វិសេស​ក្រៃលែង​ជាង​មនុស្ស​ធម្មតា (ឧត្តរិ​មនុស្ស) ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ជា “មនុស្ស​អ្នក​អួត​អាង​ហួស​ហេតុ, មនុស្ស​ភូត​ភរ” ។ ឧត្តរិគមនាគម ការ​ទៅ​មក​បន្ត​គ្នា​មិន​ដាច់ ។ ឧត្តរិ​ត្រី​មាស លើស​ពី​បី​ខែ, ជាង​បី​ខែ ។ ឧត្តរិទ្វិរត្ត លើស​ពី​ពីរ​យប់, ជាង​ពីរ​យប់ ។ ឧត្តរិភង្គ (--ភ័ង-គៈ ឬ ភ័ង) ឈ្មោះ​សម្ល​ខាប់​មួយ​ប្រភេទ (លោក​អ្នក​ចេះ​បាលី​ខ្លះ​យល់​ថា សម្ល​ការី ប៉ុន្តែ​តាម​សេចក្ដី​ពន្យល់​ក្នុង​វិន័យ​ថា ឧត្តរិភង្គ នេះ​ជា ព្យញ្ជនាហារ គឺ​ជា​ម្ហូប​ខាប់​ឬ​ម្ហូប​គោក បែប​ដូច​ជា ម្ហូប​ភ្លា ទេ​ដឹង ?) ។ ឧត្តរិ​មគ្គ មគ្គ​ថ្នាក់​លើ (ព. ព.) ។ ឧត្តរិ​មនុស្ស មនុស្ស​អ្នក​មាន​គុណ​វិសេស​លើសលែង​ជាង​មនុស្ស​ធម្មតា គឺ​មនុស្ស​អ្នក​បាន​សម្រេច​ធម្ម​វិសេស​មាន​ឈាន​ជាដើម រហូត​ដល់​មគ្គ​ផល​និញ្វន : ព្រះ​អរហន្ត​ជា​ឧត្តរិ​មនុស្ស​ក្នុង​លោក ។ ឧត្តរិ​មនុស្ស​ធម្ម ធម៌​របស់​ឧត្តរិ​មនុស្ស ។ ឧត្តរិ​លាភ លាភ​ដ៏​លើស​លុប; លាភ​ដែល​ចេះ​តែ​បាន​ច្រើន​ៗ​មិន​ដាច់; លាភ​សម្រាប់​ឧត្តរិ​មនុស្ស; លាភ​ដែល​មនុស្ស​សាមញ្ញ​មិន​អាច​នឹង​បាន ។ល។