ឧត្តាន
អ៊ុត-តាន សំ. បា. ( គុ. ) រាក់; ផ្ងារ; ងាយ ។ សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ តាមដោយ កវីជ្រើសរើសប្រើ, ដូចជាកាព្យថា : សព្ទនេះឧត្តាន ពុំចាំបាច់មាន ការពន្យល់ឡើយ មានន័យរាក់ៗ ងាយយល់ស្រាប់ហើយ ពុំបាច់សួរឆ្លើយ គេក៏យល់បាន ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អ៊ុត-តាន៉ៈ, ដូចជា ឧត្តានកថា ពាក្យងាយយល់ ។ ឧត្តានការណ៍ ហេតុឬដំណើរងាយ ។ ឧត្តានចិន្តា ឬ--មតិ គំនិតរាក់ ។ ឧត្តានភាព ភាពរាក់ឬងាយ ។ ឧត្តានសេយ្យា ការដេកផ្ងារ, ដំណេកផ្ងារ ។ល។