ឧបការ
អ៊ុប៉ៈការ សំ. បា. ( ន. ) (ឧបការ) ការទំនុកបម្រុង, ការផ្គត់ផ្គង់, ការផ្ចុងផ្តើម; ការអនុលោមតាម; ប្រយោជន៍, គុណប្រយោជន៍ : មាតាបិតាមានឧបការៈច្រើនចំពោះបុត្រធីតាៗ ត្រូវធ្វើបដិការៈចំពោះមាតាបិតាវិញ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. អ៊ុប៉-ការៈ, ដូចជា ឧបការកិច្ច ឬ --ក្រឹត្យ កិច្ចទំនុកបម្រុង ។ ឧបការគុណ គុណដែលមានព្រោះបានទំនុកបម្រុង (ហៅ គុណូបការៈ ក៏បាន) ។ ឧបការធម្ម ឬ --ធម៌ ធម៌ជាឧបការៈ, ធម៌មានគុណប្រយោជន៍ ។ល។ ឧបការៈ