ឧបការី

ពីWiktionary

អ៊ុប៉ៈការ៉ី បា.; សំ. ( ន. ) (ឧបការិន៑) អ្នក​ទំនុកបម្រុង, អ្នក​ផ្គត់ផ្គង់​ឬ​ផ្ចុងផ្តើម (បើ​ស្ត្រី​ជា ឧបការិណី ឬ ឧបការិនី) ។ ព. កា. ថា : ឧបការី ឧបការិណី គួរ​ជន​កុំ​ធ្លោយ បំភ្លេច​គុណ​គេ ក្រែង​ខ្លួន​នឹង​ខ្សោយ ត្រូវ​ធ្វើ​អំណោយ តប​គុណ​គេ​វិញ ។ អ្នក​លុប​គុណ​គេ កន្តើយ​ធ្វេស​ទ្វេ​ពុំ​ដែល​ចំណេញ ច្រើន​តែ​ហិនហោច ទ្រព្យ​ធន​ប្រាស​ចេញ ទើប​នឹក​ទន្ទេញ ដោយ​ក្តី​ស្តាយ​ក្រោយ ។