ឧបជីវិក
អ៊ុប៉ៈ-- សំ. បា. ( ន. ) អ្នកដែលចូលនៅអែបអាងចិញ្ចឹមជីវិតដោយសារគេឲ្យទទេៗ : ពួកឧបជីវិក; បើស្ត្រីជា ឧបជីវិកា (ម. ព. ឧបជីវិន ផង)។ បព្វជិតឧបជីវិក ឬ ឧបជីវិកបព្វជិត (--កៈ--) អ្នកដែលបួសក្នុងសាសនាគ្រាន់តែចិញ្ចឹមជីវិតប៉ុណ្ណោះ ពុំគិតដល់ការខុសត្រូវតាមច្បាប់សាសនាឡើយ ។ ឧបជីវិកាបព្វជ្ជា ការបួសព្រោះឃើញទំនងងាយចិញ្ចឹមជីវិត ។ (ព. កា.) : ឧបជីវិក រាល់ពេលបាយទឹក គិតតែពោះខ្លួន មួយឆ្អែតមួយឆ្អែត ឲ្យតែគ្រប់ធួន ពុំសូវនឹកស្ងួន ប្រណីគេឡើយ ។