ឧបដ្ឋាក
អ៊ុបុ័ត-ឋាក បា.; សំ. ( ន. ) (ឧបស្ថាយិន៑) អ្នកនៅជិតឲ្យហៅប្រើ, អ្នកនៅបង្ហាញមុខឲ្យប្រើប្រាស់, អ្នកបម្រើ; អ្នកគាល់បម្រើ; កូនក្មួយ : នៅធ្វើជា ឧបដ្ឋាកចៅហ្វាយនាយ ។ ភិក្ខុជាឧបដ្ឋាកគ្រូ ភិក្ខុជាអ្នកបម្រើព្រះថេរៈជាគ្រូ ។ អ្នកទំនុកបម្រុង, អ្នកផ្គត់ផ្គង, អ្នកផ្គង់ចតុប្បច្ច័យឬផ្គង់ចង្ហាន់ (ព. ពុ.) ញោមឧបដ្ឋាក ឧបាសកឬទាយកជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់បព្វជិត (បើស្ត្រីជា ឧបដ្ឋាយិកា) ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន “បម្រើ” : បងអញ្ជើញចុះ ! ខ្ញុំនៅឧបដ្ឋាកម៉ែ ។ ប្រើរៀងភ្ជាប់ពីខាងចុងសព្ទដទៃ, ដូចជា គិលានុបដ្ឋាក អ្នកបម្រើជំងឺ, អ្នកថែទាំទ្រាំមនុស្សឈឺ (បើស្ត្រីជា គិលានុបដ្ឋាយិកា; បារ. Infirmier, Infirmière) ។ ចុល្លុបដ្ឋាក ឬ ចូឡុបដ្ឋាក អ្នកបម្រើបម្រាស់, កូនក្មួយអ្នកបង្ហាញមុខឬអ្នកដើរតាមឲ្យប្រើប្រាស់តាមការ ។ ពុទ្ធុបដ្ឋាក អ្នកបម្រើព្រះពុទ្ធ : ព្រះមហាអានន្ទជាពុទ្ធុបដ្ឋាក ។ មាតុបដ្ឋាក បុត្រអ្នកបម្រើឬអ្នកផ្គត់ផ្គង់មាតា (បើបុត្រីជា មាតុបដ្ឋាយិកា) ។ រាជុបដ្ឋាក អ្នកគាល់បម្រើព្រះរាជា (បើស្ត្រីជា រាជុបដ្ឋាយិកា (ប្រើជា រាជូ-- ក៏បាន) ។ល។