ឧបដ្ឋាន
អ៊ុបុ័ត-ឋាន បា.; សំ. ( ន. ) (ឧបស្ថាន) ការបម្រើ, ការបម្រើបម្រាស់; ការទំនុកបម្រុងឬផ្គត់ផ្គង់ ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន “បម្រើ, ទំនុកបម្រុង, ផ្គត់ផ្គង់”; បុត្រធីតាត្រូវឧបដ្ឋានមាតាបិតា ។ ឧបដ្ឋានសាលា (--ន៉ៈ--) សាលាសម្រាប់ប្រើប្រាស់, សាលាសម្រាប់ប្រជុំគ្នាធ្វើទាន; សាលាសម្រាប់វត្ត ។