ឧបយោគ

អ៊ុប៉ៈយោក សំ. បា. ( ន. ) ការ​ប្រកប​ចូល​គ្នា; ការ​សម​ប្រកប, សេចក្ដី​កើត​ការ, ការ​សម្រេច​ប្រយោជន៍; ដំណើរ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ស្រួល; ការ​ប្រើ​ប្រាស់ ។ ព. វ. ទុតិយា​វិភត្តិ​នាម (ហៅ ឧបយោគ​វចនៈ ក៏​បាន) ។