ឧល្លោកនៈ

អ៊ុល-លោ ឬ ល៉ោកៈ-ន៉ៈ សំ. បា. ( ន. ) (ឧល្លោកន) ការ​ងើប​មើល​ឬ​ងើយ​មើល, ការ​ក្រឡេក​មើល ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ជា កិ. សម្រាប់ រ. ស. : ទ្រង់​ព្រះ​ឧល្លោកនៈ ទ្រង់​សម្លឹង (ប្រើ​ជា ទ្រង់​ព្រះ​ឧល្លោកនាការ ក៏​បាន, អ. ថ. --កៈន៉ា--) ។