Jump to content

ពីWiktionary

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

អក្សរ

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

ស្រៈ​សំស្រ្កឹត ជា​រស្សៈ (រឹ) ជា​មុទ្ធជៈ មាន​សំឡេង​កើត​ក្នុង​ក្បាល (ដូច រ ដែរ); សម្រាប់​ប្រើ​ខាង​ភាសា​សំស្រ្កឹត, ខាង​ភាសា​ខ្មែរ​មាន​ប្រើ​តែ ៦ ម៉ាត់​គឺ ឫក, ឫកពា, ឫស, ឫស​ដី, ឫស​ដូង, ឫស្សី (ដើម​ឫស្សី) ប៉ុណ្ណេះ ។ សម្រាប់​ប្រើ​ភាសា​សំស្រ្កឹត, ខ្មែរ​ច្រើន​ផ្លាស់ ឫ ធ្វើ​ជា រឹ ដូច​ជា : ឫទ្ធិ, ភ្ឫតក, ម្ឫគ, ម្ឫត្យុ, វ្ឫក្ស, វ្ឫទ្ធិ, ឝ្ឫង្គារ ផ្លាស់​ជា រឹទ្ធិ, ភ្រឹតក, ម្រឹគ, ម្រឹត្យុ, វ្រឹក្ស > ព្រឹក្ស, វ្រឹទ្ធិ > ព្រឹទ្ធិ, ឝ្រឹង្គារ > ស្រឹង្គារ ជាដើម ។