ឫក្សណៈ
រឹក-ក្សៈណៈ សំ.; បា. ( ន. ) (ឫក្សណ, ឦក្សណ; ឥក្ខណ) ការមើល, ការឃើញ ។ ប្រើជាបទសមាស : ឫក្សណភាព ភាវៈឬដំណើរមើល, ឃើញ ។ ឫក្សណការណ៍ ហេតុឬដំណើរដែលឃើញ ។ ឫក្សណាការ (< ឫក្សណ + អាការ) អាការដែលឃើញ ។ល។ ឫក្សណ៍
រឹក-ក្សៈណៈ សំ.; បា. ( ន. ) (ឫក្សណ, ឦក្សណ; ឥក្ខណ) ការមើល, ការឃើញ ។ ប្រើជាបទសមាស : ឫក្សណភាព ភាវៈឬដំណើរមើល, ឃើញ ។ ឫក្សណការណ៍ ហេតុឬដំណើរដែលឃើញ ។ ឫក្សណាការ (< ឫក្សណ + អាការ) អាការដែលឃើញ ។ល។ ឫក្សណ៍