Jump to content

ឫណ

ពីWiktionary

រឹណៈ ឬ រឹន សំ.; បា. ( ន. ) (ឥណ) បំណុល; ការ​ឲ្យ​ខ្ចី ។ ប្រើ​ជា​បទ​សមាស​ឬ​បទ​តទ្ធិត : ឫណ​គ្រ័ស្ត, ឫណាយិក, ឫណិន (រឹ-ណៈគ្រ័ស, រឹ-ណា-, រឹ-និន) ដែល​ជាប់​បំណុល; អ្នក​ជំពាក់​បំណុល​គេ, កូន​បំណុល ។ ឫណ​មត្កុណ ឬ ឫណ​មាគ៌ណ (រឹ-ណៈមុ័ត-ត្កុន ឬ --មារ-គន់) អ្នក​ទទួល​ធានា​ឲ្យ​កូន​បំណុល​គេ, អ្នក​ធានា ។ល។