ឱហាត

ពីWiktionary

( កិ. ) សង្វាត​ជានិច្ច, សម្ភី : ឱហាត​រៀន, ឱហាត​ធ្វើ​ការ ។ គុ. ដែល​មាន​សេចក្ដី​សង្វាត​ជានិច្ច, ដែល​សម្ភី : មនុស្ស​ឱហាត (ព. កា.) : រី​មនុស្ស​ឱហាត សម្ភី​សង្វាត ព្យាយាម​មាំមួន កាន់​ការ​អ្វី​ៗ កាន់​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន រមែង​ញ៉ាំង​ខ្លួន ឲ្យ​មាន​ទ្រព្យ​ធន ។ ឬ​មួយ​បែប​ថា : ហៃ​បុត្រ​ធីតា រី​ឯ​ប្រាជ្ញា ពុំ​មែន​កើត​ឯង លុះ​តែ​ឱហាត រៀន​សូត្រ​ជាក់​ស្តែង ទើប​ខ្លួន​យើង​ឯង ប្រទះ​ប្រាជ្ញា ។ ដូង​ទុំ​មាន​ប្រេង ដាក់​ចោល​លេង​ៗ ឥត​ស្ល​ឲ្យ​វា បញ្ចេញ​ប្រេង​ឲ្យ បាន​ប្រេង​ពី​ណា រី​ឯ​ប្រាជ្ញា ក៏​ដូច្នោះ​ដែរ ។