Jump to content

ដៀល

ពីWiktionary

( កិ. ) និយាយ​រិះគន់, និន្ទា, ស​កេរ្តិ៍ ស​ឫស​គល់, និយាយ​ពាក្យ​បង្អាប់​បង្អោន​អ្នក​ដទៃ ក្នុង​ទី​ចំពោះ​មុខ ឬ​កំបាំង : វា​ហ៊ាន​ដៀល​ពូជ​ដៀល​អម្បូរ​ឯង ដោយ​សម្ដី​ធ្ងន់​ៗ ណាស់ ។ ដៀល​ត្មះ គឺ​ដៀល​ឲ្យ​អាម៉ាស់​មុខ, ឲ្យ​អាប់​ឱន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ, ឲ្យ​អាប់​កិត្តិយស ។