Jump to content

តុ

ពីWiktionary
  1. ( ន. ) ប្រដាប់​ប្រើប្រាស់​ពួក​ថាស តែ​មាន​ជើង : បង្អែម​មួយ​តុ ។
  2. ប្រដាប់​មាន​ជើង​សម្រាប់​ទ្រ​សម្រាប់​រង​អ្វី​ៗ : តុ​សរសេរ ។
  3. គ្រឿង​តាំង​ជា​ការ​រុងរឿង ជា​លំអ​ក្នុង​ឱកាស​បុណ្យ​ធំ​នីមួយ ក៏​ហៅ តុ ដែរ : តាំង​តុ, ព្រះ​រាជ​ពិធី​តាំង​តុ ចម្រើន​ព្រះ​ជន្ម ... ។ (វប្បធម៌) ពាក្យវប្បធម៌មិនសម្គាល់ន័យដូចតុធម្មតាទេ គឺជាសម្ភារៈប្រពៃណីប្រភេទជាថាសមានជើងធ្វើពីលោហៈ ឈើ រពាក់ ធាងត្នោត ជាដើម មានរចនាក្បាច់វិចិត្រ ដែលផ្នែកខាងលើរាងមូលសំប៉ែតឬមូលក្រឡូម មានទំហំធំជាងជើងពានប្រើសម្រាប់ដាក់របស់របរក្នុងពិធីផ្សេងៗ។ ឧ. តុតម្កល់ក្រាំង។