Jump to content

ទូត

ពីWiktionary

សំ. បា. ( ន. ឬ គុ. ) អ្នក​ដែល​គេ​បញ្ជូន, ដែល​គេ​ប្រើ​ទៅ; អ្នក​នាំ​ការ, នាំ​ដំណឹង​ពី​ម្ខាង​ទៅ​ម្ខាង ។ មន្ត្រី​ស័ក្ដិ​ធំ​ដែល​រាជការ​ចាត់​ទៅ​ជា​តំណាង ដើម្បី​នៅ​និយាយ​ផ្ទាល់​នឹង​រដ្ឋបាល​ប្រទេស​ដទៃ (ម. ព. រាជទូត ផង) ។

( ឧ. ) សូរ​លាន់​ចេញ​ពី​អ្វី​មួយ​ដែល​ប៉ោង, ដែល​ខ្ទប់ មាន​កញ្ចែក​ប៉ាល់ ជាដើម ។ ទូត​ៗ