បញ្ញើក្អែក
ប័ញ-ញ៉ើ-- ( ន. ) មែកផ្ញើសាំឬផ្ញើប្រាណកើតចេញអំពីមែកឈើទាំងពួង មានស្លឹកស្រួយសណ្ឋានផ្សេងអំពីស្លឹកឈើនោះ (មានពាក្យតំណាលថា កើតដោយសត្វស្លាបមានក្អែកជាដើមបន្ទោឧច្ចារៈដាក់, ហាក់ដូចជាកើតដោយសារក្អែកជាដើមផ្ញើទុក) ។ (ព. ប្រ.) : មនុស្សបញ្ញើក្អែក ឬ មនុស្សផ្ញើប្រាណ គឺមនុស្សដែលឥតផ្ទះលំនៅ ឥតទ្រព្យធនអ្វីសោះទាំងមុខការរបរអ្វីមួយក៏គ្មានដែរ នៅជ្រករស់ទាំងត្រដរដោយសារគេ ។ កូនដែលកំព្រាឥតឪពុកម្ដាយតាំងពីនៅជាទារកឬទារិកា ពុំទាន់ដឹងអ្វីសោះនៅឡើយ គេយកមកចិញ្ចឹមដូចកូនបង្កើត, ព. ទ្រ. ថា បញ្ញើក្អែក ឬកូនបញ្ញើក្អែក ដែរ : វាជាកូនបញ្ញើក្អែកទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំទុកវាដូចជាកូនបង្កើត (ច្រើនតែនិយាយកំបាំងមុខ) ។