វិបាក
--ប៉ាកៈ ឬ--បាក សំ. បា. ( ន. ) ដំណើរចាស់, ទុំ, ឆ្អិន; ការចម្អិន; ការទ្រុឌទ្រោម; ដំណើររលួយ ។ ផលបុណ្យ ឬផលបាប : ទទួលវិបាក, តាមវិបាក ។ វិបាកចិត្ត ចិត្តជាស្នាមគំនូសរបស់កុសលឬអកុសល ។ វិបាកទាយក (--យក់) កម្មដែលឲ្យផល ។ វិបាកទុក្ខ ទុក្ខដែលកើតអំពីផលបាប ។ វិបាកសុខ សុខដែលកើតអំពីផលបុណ្យ ។ វិបាកសោក សោកដែលកើតព្រោះផលបាប ។ វិបាកាវសេស (បា. < វិបាក + អវសេស “សំណល់”) សំណល់ផលកម្ម, សេសបាប ។ល។ កម្មវិបាក ផលកម្ម (ជាបុណ្យឬជាបាប) ។ ម. ព. ពិបាក ផង។
- (អក្សរសិល្ប៍) consequence, conséquence លទ្ធផលឬទំនាក់ទំនងហេតុនិងផល ដែលកើតចេញពីស្ថានភាពណាមួយ ពីការសម្រេចចិត្ត ឬ ពីការប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្សណាម្នាក់ឬក្រុមណាមួយ។ ឧ. តាមទស្សនវិទូបារាំង ហ្សាក់កឺលីន រូស្សូ (Jacqueline Rousseau) វិបាកនៃការលុបចោលសំណួរ <ហេតុអ្វី> ធ្វើឱ្យស្មារតីមនុស្សគ្មានហេតុផល។