Jump to content

អសោក

ពីWiktionary

អៈ-- បា.; សំ. ( គុ. ) (អឝោក) ដែល​ឥត​សោក, ឥត​ស្តាយ​ស្រណោះ ។ ន. ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ​ស្លឹក​ខ្ចី​សម្បុរ​ស​ភាវ ផ្កា​សម្បុរ​ក្រហម​ប្រឿង ក្លិន​ស្រដៀង​នឹង​ផ្កា​អម្ពិល, ត្រួយ​ខ្ចី​ប្រើ​ជា​អន្លក់​បាន, ផ្កា​ប្រើ​ជា​បន្លែ​ស្ល​ម្ជូរ​ឬ​ជ្រក់​បាន, ជា​ឈើ​មាន​លម្អ​និង​ប្រយោជន៍​ដោយ​ឡែក គួរ​ដាំ​ក្នុង​វត្ត​អារាម​ឬ​ក្នុង​ភូមិ : សម្ល​ផ្កា​អសោក (ឈើ​នេះ​ខ្មែរ​ច្រើន​ហៅ​ក្លាយ​ជា សោក, គួរ​ហៅ អសោក តាម​ពាក្យ​ដើម​វិញ; ម. ព. សោក ២ ន. ទៀត​ផង) ។ ព្រះ​នាម​ហា​ក្សត្រិយ៍​មួយ​ព្រះ​អង្គ​ក្នុង​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ក្នុង​សតវត្សរ៍​ទី ៣ នៃ​ពុទ្ធ​សករាជ​ជា​ក្សត្រិយ៍​មាន​តេជានុ-ភាព​ច្រើន ជា​ពុទ្ធ​សាសនូបត្ថម្ភកៈ បាន​ទំនុក​បម្រុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា​ដោយ​ពេញ​ព្រះ​សមត្ថភាព : ព្រះ​បាទ​អសោក ឬ អសោក​រាជ, អសោក​មហា​រាជ (ហៅ ធម្មាសោក ក៏​បាន) ។