ឧទាហរណ៍
អ៊ុទា-ហ សំ. បា. ( ន. ) (ឧទាហរណ; < ឧត៑ > ឧទ៑ “ខ្ពស់; ឡើង” + អាហរណ “ការនាំ ”; < ឧ + ទ- អាគម + អាហរណ) ការលើកឡើងឲ្យឃើញ, ការនាំមកពន្យល់ឬចង្អុលឲ្យឃើញ; ព័ស្តុតាង, បែបយ៉ាង, តួយ៉ាង; គ្រឿងអាង, សំអាង : ពាក្យមានឧទាហរណ៍; នាំឧទាហរណ៍មកសម្តែងឲ្យឃើញច្បាស់; ដូចមានឧទាហរណ៍ថា ... ។ ឧទាហរណ៍បរិយាយ បរិយាយដោយមានឧទាហរណ៍ផង ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃសរសេរជា ឧទាហរណ (អ៊ុទាហៈរៈណៈ), ដូចជា ឧទាហរណកថា កថាមានឧទាហរណ៍ជាអាងឬកថាជាឧទាហរណ៍ ។ ឧទាហរណ៍គំរូ ឧទាហរណ៍ជាបែបយ៉ាងជាក់ស្តែងចង្អុលឲ្យឃើញច្បាស់ក្រឡែត (បារ. exemple typique) ។ ឧទាហរណនិទស្សន៍ (--និទស់) ការចង្អុលឧទាហរណ៍ឲ្យឃើញ, ការទាញយកបែបយ៉ាងមកជាអាង ។ ឧទាហរណនិទាន ឬ --វត្ថុ និទានឬរឿងជាតួយ៉ាង ។ល។ការចែករលេចកបន្ត។ប៑ុនថន