ក្បូរ
សូមដាក់សំឡេង។
ខ្មែរ[កែប្រែ]
ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]
និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
មកពីពាក្យ កូរ>ក+្ប+ូ+រ>ក្បូរ។ (ផ្នត់ជែក)
បរិវាសព្ទ[កែប្រែ]
ក្បូរ
- ពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំនឹងពាក្យក្បាច់។
- ក្បាច់ក្បូរ ឬ ក្បូរក្បាច់ គឺការវិចិត្ររចនាមានក្បាច់ផ្សេងៗ។
បំណកប្រែ[កែប្រែ]
ពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំនឹងពាក្យក្បាច់
|
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- វចនានុក្រមជួនណាត