ក្បូរ

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ កូរ>ក+្ប+ូ+រ>ក្បូរ។ (ផ្នត់ជែក)

បរិវាសព្ទ[កែប្រែ]

ក្បូរ

  1. ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ​ក្បាច់។
    ក្បាច់​ក្បូរ ឬ ក្បូរ​ក្បាច់ គឺ​ការ​វិចិត្រ​រចនា​មាន​ក្បាច់​ផ្សេង​ៗ។

បំណកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  • វចនានុក្រមជួនណាត