ក្អក
( កិ. ) បញ្ចេញខ្យល់ ដោយបង្ខំពីបំពង់ក សូរខេះៗ ឬ ខុងៗ ឬក៏ចេញខ្យល់ពី-ក បណ្ដាលឡើងពីរមាស់បំពង់ក ។ ន. ឈ្មោះរោគមួយយ៉ាង ដែលបណ្ដាលឲ្យរមាស់បំពង់ក ហើយខ្យល់ធាក់ចេញរឿយៗ ឲ្យឮសូរខេះៗ ខុងៗ ជាដើម : រោគក្អក ។
- (រោគវិទ្យា, វេជ្ជសាស្ត្រ) cough, toux សញ្ញា/អាការបញ្ចេញខ្យល់ដោយបង្ខំរហ័សភ្លាមៗ របៀបជាកន្ត្រាក់ឬកញ្ឆក់ និងមានសូរសំឡេងចេញពីបំពង់ក ដែលជាទូទៅជួនកាលកើតឡើងដោយចេតនាឬអចេតនានិងរេផ្លិច (réflexe) ។ ជាទូទៅ ក្អកបណ្ដាលមកពីការរលាកផ្លូវដង្ហើមនិងមផ្លូវរំលាយអាហារ។ ឧ. ក្មេងដែលមានជំងឺរលាកផ្លូវដង្ហើមបណ្ដាលឱ្យមានអាការៈក្អកជាញឹកញាប់។