ក្អែល

ពីWiktionary

( ន. ) ធូលី, មន្ទិល​ដែល​ជាប់​នឹង​ស្បែក ឬ នឹង​វត្ថុ​ស្អាត : ក្អែល​ខ្លួន, ក្អែល​ដៃ, ក្អែល​សំពត់ ។