ឆន្ទាគតិ

[ឆ័ន-ទាគៈតិ] (បាលី) ( នាម ) (bias) សេចក្តី​លំអៀង​ព្រោះ​តែ​ស្រឡាញ់ : វិនិឆ័្ឆយ​សេចក្តី ដោយ​ឆន្ទា​គតិ, មនុស្ស​លុះ​ក្នុង​ឆន្ទាគតិ (សូម​មើល​ពាក្យ អគតិ ផង) ។