ទូរស័ព្ទ
ទូរៈសាប់ សំ.; បា. ( ន. ) (ទូរ “ឆ្ងាយ” + ឝព្ទ “សំឡេង, សំដី” > ទូរឝព្ទ; ទូរ + សទ្ទ) ប្រដាប់សម្រាប់និយាយបញ្ចូនសំឡេង ឆ្លើយឆ្លងទៅកាន់ទីឆ្ងាយបាន : និយាយទូរស័ព្ទ, បានទទួលដំណឹងតាមទូរស័ព្ទ ។ ធ្លាប់ហៅមកថា ខ្សែលួសខ្សឹប ប៉ុន្តែត្រូវលែងប្រើពាក្យនេះតទៅទៀត ព្រោះនិយាយឮៗ ពុំមែនខ្សឹបៗទេ ។