ទូរស័ព្ទ

ពីWiktionary

ទូរៈសាប់ សំ.; បា. ( ន. ) (ទូរ “ឆ្ងាយ” + ឝព្ទ “សំឡេង, សំដី” > ទូរឝព្ទ; ទូរ + សទ្ទ) ប្រដាប់​សម្រាប់​និយាយ​បញ្ចូន​សំឡេង ឆ្លើយ​ឆ្លង​ទៅ​កាន់​ទី​ឆ្ងាយ​បាន : និយាយ​ទូរស័ព្ទ, បាន​ទទួល​ដំណឹង​តាម​ទូរស័ព្ទ ។ ធ្លាប់​ហៅ​មក​ថា ខ្សែ​លួស​ខ្សឹប ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​លែង​ប្រើ​ពាក្យ​នេះ​ត​ទៅ​ទៀត ព្រោះ​និយាយ​ឮ​ៗ ពុំ​មែន​ខ្សឹប​ៗ​ទេ ។