ធារ

ខ្មែរ

និរុត្តិសាស្ត្រ

មកពីពាក្យ សំស្ក្រឹត थार (thāra, ‘‘ទ, សំណុំ, ដំណើរហូរចុះ’’), បាលីឡាតាំង thāra (‘‘ទ, សំណុំ, ដំណើរហូរចុះ’’)។

នាម

ធារ

1. ទ,
2. សំណុំ
3. ដំណើរ​ហូរ​ចុះ
4. ពំនូក​ស្រូវ, អង្ករ​ឬ​គ្រាប់​អ្វី​ៗ ដែល​ចាក់​បង្ហូរ​គរ​ទុក

   ធារ​ស្រូវ, ធារ​ទឹក; ចាក់​ធារ ។

5. ការ​ទ្រទ្រង់, ទប់ទល់, ធន់ទ្រាំ, ឋិត​នៅ

   មើល​ទៅ​ប្រហែល​ជា​មិន​ធារ​ទេ​ដឹង (ព. សា.) ។