ធុដុង ឬ ធូដុង សំ. បា. ( ន. ) អង្គរបស់ធម៌ជាគ្រឿងកម្ចាត់នូវកិលេស ។ ពាក្យនេះជាឈ្មោះវត្តប្រតិបត្តិដោយឡែក សម្រាប់បព្វជិតក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាកាន់តាមកម្លាំងសទ្ធា ដើម្បីទម្រោមធម៌ជាគ្រឿងសៅហ្មងចិត្តឲ្យថយចុះ ។ ធូតង្គ; ធុតង្គ(dhutanga) ។
ធុតង្គ
