បញ្ញត្ត
ប័ញ-ញ៉ាត់ សំ.; បា. ( កិ. ឬ គុ. ) (ប្រជ្ញប្ត) ហាមប្រាមហើយ; តែងតាំងហើយ, តាំងទុកហើយ, រៀបចំហើយ; ដែលគេហាមប្រាមហើយ : ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់បញ្ញត្តមិនឲ្យពួកបព្វជិតមើលល្បែងរបាំ; រាជការបញ្ញត្តមិនឲ្យប្រជាជន លេងល្បែងភ្នាល់ផ្សេងៗ; មានព្រះរាជប្រកាសបញ្ញត្តមិនឲ្យប្រជាជនកាប់ឈើដែលត្រូវជាប់ពន្ធ ដោយឥតមានច្បាប់អនុញ្ញាត ។ ព. ផ្ទ. អនុញ្ញាត ។