បាដិហារិយ៍

[ ប៉ាដិហា ] បាលី; សំស្ក្រឹត ( ន. ) (បាដិហារិយ; ប្រាតិហាយ៌) (Pātihāriya) ការ​អស្ចារ្យ​គួរ​ស្ញែង​ដែល​កើត​អំពី​ការ​សម្ដែង​ឫទ្ធិ​របស់​ឧត្តរិមនុស្ស មាន​ព្រះ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ជាដើម : ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​សម្ដែង​បាដិហារិយ៍ ។ English: Miracle, marvel. សូម​អាន​ពាក្យ អភិនីហារ ផង ។