អភិនីហារ
[ អៈភិនីហា ] បាលី ( ន. ) (abhinīhāra) ការតាំងចិត្តប្រាថ្នា; សេចក្ដីប្រាថ្នា; បំណង; ការកសាងសន្សំបុណ្យកុសល; ការអប់រំបន្ទុំបារមី : មនុស្សមានអភិនីហារក្រាស់ មនុស្សមានបុណ្យខ្លាំងឬមានបុញ្ញាភិនីហារ ។ អភិនីហារសម្បន្ន (--រៈសំ ប័ន) អ្នកដែលមានអភិនីហារគ្រប់គ្រាន់ (បើស្ត្រីជា អភិនីហារសម្បន្នា អានថា អៈភិនីហារៈស័ម-បុ័ន-ន៉ា) ។ English: the great aspiration. សូមកុំច្រឡំនឹងពាក្យ បាដិហារិយ៍ ។