ប៉័ង

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំលេង

• អំនាន: /ប៉ាំង/

និរុត្តិសាស្ត្រ១

មកពីពាក្យ បារាំង pain

នាម

ប៉័ង

1. អាហារ​មួយ​ប្រភេទ ធ្វើ​ដោយ​ម្សៅ​សាលី មាន​សណ្ឋាន​ជា​នំ​ដុត​ចម្អិន​ក្នុង​ឡ

   ឧ. នំប៉័ង, នំប៉័ង​ក្ដៅ​ស្រួយ, ឡ​នំប៉័ង។

និរុត្តិសាស្ត្រ២

មកពីលឺសំលេង លាន់លឺសូរប៉័ងៗៗ

ឧទានសព្ទ

ប៉័ង

1. ម៉ាំង។
2. សូរ​ឮ​ដោយ​ការ​ប៉ះ​ទង្គិច​ឬ​ដោយ​បាញ់​កាំភ្លើង​ជាដើម

   សូរ​ប៉័ង​ៗ, ធាក់​ប៉័ង, ទង្គិច​ក្បាល​ប៉័ង, បាញ់​ប៉័ង។