Jump to content

មុង

ពីWiktionary

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ គន្លាស់កាត់ថា ទ្រុងមូស>ទ្រូសមុង>មុង។

( ន. ) សំពត់​ដែល​ដេរ​មាន​ខ្នង មាន​របាំង​ជុំ​វិញ​ភ្ជាប់​មុខ​គ្នា សម្រាប់​ការពារ​មូស​មិន​ឲ្យ​ខាំ​បាន ។ មុង​ផ្លិត មុង​មាន​ឆ្អឹង​សម្រាប់​បើក​កាង​ហើយ​តម្លោះ​បាន ។ ដេក​មុង ដេក​ក្នុង​មុង ។