វិនយ

--នៈយៈ សំ. បា. ( ន. ) (វិនយ) ការដឹកនាំទៅរកផ្លូវល្អ; ច្បាប់, ច្បាប់បញ្ញត្តឬច្បាប់អនុញ្ញាត , ច្បាប់ប្រដៅឲ្យប្រព្រឹត្តត្រឹមត្រូវ; ច្បាប់ប្រដៅឲ្យសង្រួមកាយវាចាឲ្យត្រឹមត្រូវ; ឲ្យចុះបែបបទ; ឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ល្អ; ច្បាប់សម្រាប់បព្វជិត : កាន់វិន័យ, ធ្វើតាមវិន័យ, ខុសវិន័យ ។

វិនយកថា (វិនៈ យៈកៈថា) : សម្តីប្រារព្ធវិន័យ, សម្តីអាងវិន័យ ។
វិនយកម្ម : អំពើដែលធ្វើឲ្យគួរតាមវិន័យ; ការធ្វើតាមបែបបទក្នុងវិន័យ ។
វិនយកិច្ច ឬ វិនយក្រឹត្យ : កិច្ចក្នុងវិន័យ, កិច្ចតាមវិន័យ, ក្រឹត្យក្នុងវិន័យ, ក្រឹត្យវិន័យ ។
វិនយកោវិទ (វិនៈយៈកោវិត ឬវិន័យ-យៈ--) ន. ឬ (សំ. បា.) : អ្នកឈ្លាសក្នុងវិន័យ គឺភិក្ខុអ្នកចេះចាំវិន័យស្ទាត់ទាំងឈ្លាសវៃផង : ក្នុងអាវាសមួយៗគួរឲ្យមានភិក្ខុជាវិនយកោវិទ ដើម្បីជួយញ៉ាំងព្រះពុទ្ធសាសនាឲ្យរុងរឿង (ព. វិ. ពុ.) ។ អ្នកចេះចាំច្បាប់ខាងតុលាការក៏គួរហៅ វិនយកោវិទ ដែរ ។
វិនយគរុ ឬ វិនយគុរុ អ្នកធ្ងន់ចិត្តទៅរកវិន័យ; អ្នកគោរពវិន័យ; អ្នកបង្រៀនវិន័យ, គ្រូច្បាប់ ។
វិនយគារវៈ ឬ វិនយគោរព (វិនៈយៈគារៈវៈ ឬវិនៈយៈគោរប់) : ការគោរពវិន័យ, ការកាន់ច្បាប់ ។
វិន័យធម្ម (វិនៃធ័ម; បា. សំ.) : វិន័យនិងធម៌ ឬធម៌ដែលត្រូវតាមវិន័យ ។ ខ្មែរប្រើពាក្យនេះជាឋានន្តរសមណសក្តិទីឋានានុក្រម (តាំងភិក្ខុអ្នកចេះវិន័យ) មានមុខការខាងពិភាក្សាវិន័យក្នុងការវិនិច្ឆ័យអធិករណ៍សង្ឃ: ព្រះវិន័យធម្ម, លោកវិន័យធម្ម; ប៉ុន្តែដល់មក ព. ស. ២៥០៥ គ. ស. ១៩៦១ ឋានន្តរនេះបានផ្លាស់ទៅជា ធម្មធរ “អ្នកទ្រទ្រង់ធម៌” ដូច្នេះវិញ ព្រោះពាក្យថា វិន័យធម្ម ពុំសមតាមរបៀបវេយ្យាករណ៍បាលី (ជាគូគ្នានឹង វិន័យធរ) ។
វិន័យធរ (វិនៃធ; បា. វិនយ--) : អ្នកទ្រទ្រង់វិន័យ, អ្នកចេះវិន័យ ។ ខ្មែរប្រើជាឋានន្តរសមណស័ក្តិទីឋានានុក្រម (តាំងភិក្ខុអ្នកចេះវិន័យ) មានមុខការខាងវិនិច្ឆ័យកាត់សេចក្ដីអធិករណ៍សង្ឃ : ព្រះវិន័យធរ, លោកវិន័យធរ (ជាគូគ្នានឹង ធម្មធរ ឬ ធម្មកថិក) ។
វិនយបញ្ញត្តិ (--ប័ញ-ញ៉ាត់; បា. វិនយប្បញ្ញត្តិ; សំ. --ប្រជ្ញប្តិ) : បញ្ញត្តិក្នុងវិន័យ ។
វិនយបិដក (--ដក់) : ចំណែកគម្ពីរពុទ្ធសាសនាមួយប៉ែកខាងវិន័យ ។
វិនយវាទ : ពាក្យពោលអាងវិន័យ ។
វិនយវាទី ឬ--វាទិន : អ្នកពោលអាងវិន័យ, អ្នកនិយាយប្រកាន់តាមវិន័យ (បើស្រ្តីជា វិនយវាទិនី) ។
វិនយវិវាទ ការឈ្លោះប្រកែកជជែករកឲ្យឃើញខុសត្រូវតាមវិន័យ ។
វិន័យសិក្ខា : ការសិក្សាវិន័យ; សិក្ខាបទក្នុងវិន័យ ។
វិនយានុគ្រោះ (< វិនយ + អនុគ្រោះ) ការលើកតម្កើងវិន័យ; ការលើកយកច្បាប់ជាធំ, ជាអាង ។ល។
យុទ្ធវិន័យ (--យុត-ធៈ--) ច្បាប់ចម្បាំង, ច្បាប់សឹក ។
យោធវិន័យ (--ធៈ--) ច្បាប់យោធា, ច្បាប់សម្រាប់ទាហាន ។ល។ វិន័យ