សន្ធាន

ពីWiktionary

(សំ. បា. ឬ សំ.) ( ន. ) (សំធាន) ការ​ត, តំណ; ការ​ចង​ភ្ជាប់; ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​មូល​គ្នា, ការ​រួប​រួម; ការ​ចង​មេត្រី; ការ​ចង​សមាគម ។ ព. វ. និបាត​សព្ទ​សម្រាប់​ប្រើ​បន្ត​សង្កាត់​សេចក្ដី​ដោយ​ឡែក ក្នុង​ប្រយោគ​នីមួយ, ដូច​ជា ពុំនោះ, បើ​ពុំនោះ, ពុំនោះ​សោត ជាដើម (ម. ព. វិកប្ប​សន្ធាន ផង) ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. សន់-ធានៈ, ដូច​ជា សន្ធាន​កម្ម ការ​ធ្វើ​សន្ធាន ។ សន្ធាន​ភាព ដំណើរ​ចង​មេត្រី​ឬ​ចង​សមាគម ។ សន្ធាន​មិត្ត ឬ --មិត្រ មិត្រ​ជិតដិត​ស្និទ្ធស្នាល ។ សន្ធាន​សញ្ញាសន្ធិ​សញ្ញា (treaty) ការ​សន្យា​ត​គ្នា, ការ​សន្យា​ជា​មេត្រី​នឹង​គ្នា; សំបុត្រ​សន្យា​ត​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ។ល។