សន្ធាន
(សំ. បា. ឬ សំ.) ( ន. ) (សំធាន) ការត, តំណ; ការចងភ្ជាប់; ការធ្វើឲ្យមូលគ្នា, ការរួបរួម; ការចងមេត្រី; ការចងសមាគម ។ ព. វ. និបាតសព្ទសម្រាប់ប្រើបន្តសង្កាត់សេចក្ដីដោយឡែក ក្នុងប្រយោគនីមួយ, ដូចជា ពុំនោះ, បើពុំនោះ, ពុំនោះសោត ជាដើម (ម. ព. វិកប្បសន្ធាន ផង) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. សន់-ធានៈ, ដូចជា សន្ធានកម្ម ការធ្វើសន្ធាន ។ សន្ធានភាព ដំណើរចងមេត្រីឬចងសមាគម ។ សន្ធានមិត្ត ឬ --មិត្រ មិត្រជិតដិតស្និទ្ធស្នាល ។ សន្ធានសញ្ញា ឬ សន្ធិសញ្ញា (treaty) ការសន្យាតគ្នា, ការសន្យាជាមេត្រីនឹងគ្នា; សំបុត្រសន្យាតគ្នាទៅវិញទៅមក ។ល។