សេនា
ពេាងពាយ
ខ្មែរ[កែប្រែ]
ការបញ្ចេញសំលេង[កែប្រែ]
- អំនាន: /សេ'ណា/
និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
មកពី ពាក្យ សំស្ក្រឹត सेना (senā ‘‘រេហ៍ពល, កងទ័ព’’), បាលី सेना (senā ‘‘រេហ៍ពល, កងទ័ព’’)
នាម[កែប្រែ]
សេនា
- ពួកទាហាន, ពួកពល, រេហ៍ពល, កងទ័ព។
- មេកងទ័ព, មេកងសឹក, អ្នកត្រួតពល។
- ឧ. សេនាទ័ពស្រួច, សេនាឆ្វេង, សេនាស្ដាំ, សេនាដៃឯក។
ពាក្យសំរង់[កែប្រែ]
- ចតុរង្គសេនា
- សេនាកម្ម រឺ សេនាកម៌ន៑
- សេនាង្គ
- សេនាចរ
- សេនាធិការ
- សេនានិករ
- សេនានី
- សេនានុព័ន្ធ
- សេនាបតី រឺ សេនាបតិ
- សេនាបតីសភា
- សេនាប្រណេត្រិ រឺ សេនាប្រណេត្ឫ
- សេនាប្រមុខ
- សេនាព្យុហៈ រឺ សេនាព្យូហ៍
- សេនាមុខ
- សេនាយាត្រា
- សេនាសន្និបាត
- អគ្គមហាសេនា
- អង្គសេនានី[១]
បំនកប្រែ[កែប្រែ]
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- ↑ វចនានុក្រមជួនណាត មេពាក្យ សេនា