ស្ត្រី
សំ.; បា. ( ន. ) (ថី) ស្រី (ព. ខ្ព.) ជាគូគ្នានឹង បុរស, ត្រូវប្រើឲ្យស្របគ្នាថា បុរសស្ត្រី, ប្រុសស្រី; កុំប្រើ បុរសស្រី, ប្រុសស្ត្រី ដូច្នេះឡើយ។ ស្ត្រីកាម អ្នកស្រឡាញ់ស្ត្រី, អ្នកងប់ចិត្តទៅរកស្ត្រី ។ ស្ត្រីការ្យ (--កា) ការរបស់ស្ត្រី; ស្ត្រីអ្នកចម្រើន ។ ស្ត្រីក្សីរ ឬ--ក្សេរ ទឹកដោះស្ត្រី (ទឹកដោះមនុស្ស) ។ ស្ត្រីចរ្យា (--ច័រយ៉ា) ចរិយារបស់ស្ត្រី ។ ស្ត្រីជន (--ជន់) ពួកស្ត្រី, ស្ត្រីទួទៅ ។ ស្ត្រីជាតិ (--ជាត) ជាតិជាស្ត្រី (ស្ត្រី) ។ ស្ត្រីទ្យូត អ្នកលេងស្រី ។ ស្ត្រីទ្វេស អ្នកដែលមិនចូលចិត្តនឹងស្ត្រី, អ្នកស្អប់ស្រី ។ ស្ត្រីធន (--ធន់) ស្ត្រីដែលទុកជាទ្រព្យ; អ្នកដែលមានស្ត្រីជាទ្រព្យ, ដែលលើកស្ត្រីថាជាទ្រព្យ ។ ស្ត្រីធម៌ ច្បាប់សម្រាប់ស្ត្រី; ច្បាប់បញ្ញត្តចំពោះពួកស្ត្រី ។ ស្ត្រីប្រមុខ ដែលមានស្ត្រីជាមុខ; អ្នកដែលយកស្ត្រីធ្វើជាមុខ, ដែលអាងតែស្រី ។ ស្ត្រីភាព ភាពជាស្ត្រី (ស្ត្រី) ។ ស្ត្រីភេទ ភេទស្ត្រី ។ ស្ត្រីមន្រ្ត ឬ --មាយា មាយាស្ត្រី; កលឧបាយរបស់ស្ត្រី, ពុតស្រី ។ ស្ត្រីរត្ន ឬ --រ័ត្ន ស្ត្រីកែវ, ស្ត្រីឆើតឆាយ, នាងឆើតឆោម, នាងឆោមឆាយ; លក្ស្មី ។ ស្ត្រីលក្សណ៍,--ល័ក្សណ៍ ឬ លក្សណ ល័ក្សណ៍របស់ស្ត្រី ។ ស្ត្រីលិង្គ ឬ ឥត្ថីលិង្គ (--លឹង) ភេទស្ត្រី; ព. វ. សព្ទតន្តីភាសាមានសំស្រ្កឹតនិងបាលីជាដើម ដែលមានការន្តកំណត់ថាជាភេទស្ត្រី : កន្យា ឬ កញ្ញា, ទេវតា, ទេវី ឬ ទេពី, ធម្មតា, មាលា, សាលា ជាស្ត្រីលិង្គ (ម. ព. ការន្ត ផង) ។ ស្ត្រីវរលក្សណ៍ ឬ--វរល័ក្សណ៍ ស្ត្រីមានល័ក្សណ៍ដ៏ប្រសើរ ។ ស្ត្រីវិជិត បុរសដែលស្ត្រីឈ្នះ, ដែលចាញ់អំណាចស្ត្រី, អ្នកដែលចាញ់អំណាចប្រពន្ធ; ប្រុសកំសាកញី ។ ស្ត្រីសម្ភោគ សម្ភោគជាមួយនឹងស្ត្រី ។ល។