Jump to content

ក្អក

ពីWiktionary

( កិ. ) បញ្ចេញ​ខ្យល់ ដោយ​បង្ខំ​ពី​បំពង់​ក សូរ​ខេះ​ៗ ឬ ខុង​ៗ ឬ​ក៏​ចេញ​ខ្យល់​ពី-ក បណ្ដាល​ឡើង​ពី​រមាស់​បំពង់​ក ។ ន. ឈ្មោះ​រោគ​មួយ​យ៉ាង ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​រមាស់​បំពង់​ក ហើយ​ខ្យល់​ធាក់​ចេញ​រឿយ​ៗ ឲ្យ​ឮ​សូរ​ខេះ​ៗ ខុង​ៗ ជាដើម : រោគ​ក្អក ។

  1. (រោគវិទ្យា, វេជ្ជសាស្ត្រ) cough, toux សញ្ញា/អាការបញ្ចេញខ្យល់ដោយបង្ខំរហ័សភ្លាមៗ របៀបជាកន្ត្រាក់ឬកញ្ឆក់ និងមានសូរសំឡេងចេញពីបំពង់ក ដែលជាទូទៅជួនកាលកើតឡើងដោយចេតនាឬអចេតនានិងរេផ្លិច (réflexe) ។ ជាទូទៅ ក្អកបណ្ដាលមកពីការរលាកផ្លូវដង្ហើមនិងមផ្លូវរំលាយអាហារ។ ឧ. ក្មេងដែលមានជំងឺរលាកផ្លូវដង្ហើមបណ្ដាលឱ្យមានអាការៈក្អកជាញឹកញាប់។