កំប៉ោង

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

មកពីពាក្យ ប៉ោង>កំ+ប៉ោង>កំប៉ោង។ (ផ្នត់ដើម)

គុណនាម[កែប្រែ]

កំប៉ោង

  1. ដែល​ប៉ោង​ឡើង, ដែល​ប៉ោង​ទៅ​ខាង​មុខ។
    ពោះ​កំប៉ោង (ព. ទ្រ.)។

ពាក្យទាក់ទង[កែប្រែ]

សន្តានពាក្យ[កែប្រែ]

បំណកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  • វចនានុក្រមជួនណាត