ចម្បង
ចំ-បង ( គុ. ) ដែលលើសគេ, ដែលជាច្បងគេទាំងពួង; ប៉ុន្តែលើសគេបានតែក្នុងបែប ១ ឬ ក្នុងពួក ១ : ធំចម្បង, ល្អចម្បង; ខូចចម្បង, កាចចម្បង ។