សំ.; បា. ( ន. ) (ជ្វាល; ជាលា) អណ្ដាតភ្លើង, សេចក្ដីរុងរឿង, ពន្លឺដែលភ្លឺព្រោងព្រាត : ប្រទីបជ្វាលា, អគ្គិជ្វាលា ។
