បាចិត្តិយៈ
ខ្មែរ[កែប្រែ]
ប៉ាចិត-តិ យ៉ៈ បា. ( ន. ) ឈ្មោះអាបត្តិពួកមួយ (ក្នុងអាបត្តិ ៧ កង) ជាទោសសម្រាប់ភិក្ខុឬភិក្ខុនីក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា (ព. វិ. ពុ.) ។ សូមអានអំពី ទុក្កដ ទុព្ភាសិត ថុល្លច្ច័យ បាដិទេសនីយៈ បារាជិក សង្ឃាទិសេស និង អាបត្តិ ផង ។