អាបត្តិ

ខ្មែរ

[ អាបាត់ ] (បាលី) ( ន. ) (āpatti) ទោស​ដែល​ភិក្ខុ​ត្រូវ​ព្រោះ​កន្លង​ឬ​ល្មើស​ពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ (ព. វិ. ពុ.) : ភិក្ខុ​ត្រូវ​អាបត្តិ ។ ភិក្ខុ​សម្តែង​អាបត្តិ ភិក្ខុ​ប្រកាស​ទោស​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​ព្រោះ​ល្មើស​ពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ (ចំពោះ​មុខ​សង្ឃ​ឬ​គណៈ​ឬ​ក៏​ភិក្ខុ​ផង​គ្នា...) ។ សូម​អាន​​អំពី ទុក្កដ ទុព្ភាសិត ថុល្លច្ច័យ បាចិត្តិយៈ បាដិទេសនីយៈ បារាជិក និង សង្ឃាទិសេស ផង ។

(English)an ecclesiastical offence; offence.